Yalnızım

Hiçbir kaçışın yok, tutsaksın. Yalnız ve dayanaksızsın, dayanıksızsın. Bir bakarsın suyu içer, bir bakarsın suda boğulursun. Çemberin başı zannettiğin yerde sonu bulursun. Sonsuzluğu bir meşenin ince dalında kurutursun. İyi ve kötüyü karışmasın diye iki kenara ayırırken iyiyi kötü, kötüyü iyi bulursun. Kötüyü haklı bulursun. Hayatı şaka bulursun. Kimse sormaz nasılsın, buna rağmen varsın. Yalnızsan erdemle yalnızsın. Bir toz zerresi de olsan anın içinde güzeli tadarsın. Geçmişi boşver, gelecek onlarda kalsın. Tüm zenginliğin şu an, tadı damağında kalsın.

Söyle, nedir yaşamak?
Yok sağlam dayanak,
Ne aşk anlar ne de şarap.
Belki yaşlı bir meşedir
Hayat, yalnız nüktedir.
Ne aşk haram ne de şarap.

Her neyse bunlar, ben yerimi bulamadım.
Derdimi hiç sormadın, al beni…

Yalnızım,
Yalnızım,
Yalnızım,
Ah çok yalnızım…
Sevemedin,
Hiç sevmedin,
Sevemedin
Bu rehası yüksek tohumu,
Al beni.

Bilmem nedir yaşamak,
Yok sağlam sığınak,
Ne aşk anlar ne de şarap.
Belki hindir muktedir,
Hayat, yalnız nüktedir.
Ne aşk haram ne de şarap.