Parya İçin Hep Günöte

Parya, Hindistan’daki toplum sınıflandırma sisteminde merdivenin en altında kalanların adı. Lanetli olarak görülen paryaların hiçbir toplumsal hakkı yok, bütün kötü işleri onlar yapıyor ve onlara dokunmak bile yasak. Günöte, bir gökcisminin Güneş etrafında dönerken ona en uzak olduğu nokta. Paryanın dünyası hep Güneş’e uzak.

O bana dargın, o bana kızgın
Perdeler kapansın, bu ev güneş sevmiyor.
Her adım şüphe, güven kalmamış,
Gözler açılsa da gerçek görülmüyor.

Ben susarım, sen konuş,
Kelimeler dilinden kaçıyor.
Şeytanla değiş tokuş,
O beni senden çok seviyor.

Parya için hep günöte,
Ateş onu üşütür.
Onun yeri yok bu köyde,
Ne Tanrı onu işitir.
Öylesine yoktur ki
Kıskanır onu hiç doğmamışlar.

O bir günah, o bir ceza,
Dokunmak yasak, sanki tamu parya.
Sonsuz sessiz, o kifayetsiz,
Sanki yok dünyada.

Beyaza çalan, o beyazı çalan
Perdeler açılsa bile artık güneş gelmiyor.
Her yanım sızı, kanıksadım azı,
Dahasını istemeye yüzüm tutmuyor.